این روزا از هر آزمایشگاهی در این دنیا روشای جدیدی واسه درمون سرطان از راه به کار گیری نانوپارتیکلا یا ذرات نانو ارائه میشه که بطور همیشگی در حال پیشرفته. تازگیا محققان در دانشگاه کارولینای شمالی مقاله ای رو در مجله Nature Communications منتشر کردن که نشون می ده چیجوری ذرات نانو میتونن داروی ضد سرطان رو به درون سلول هدایت کرده و در اونجا یعنی همون جایی که ATP هست اونو رها کنن.
آدنوزین تری فسفات ATP یه مولکول کلیدیه که درون همه سلولا هست. این مولکول یه حامل انرژیه. همه سلولای بدن اول انرژی درون مواد قندی، پروتئینی یا چربی رو به این مولکول منتقل میکنن و بعد ازش استفاده میکنن. ATP در واقع یه جور وسیله مبادله انرژی یا پوله.
نانوپارتیکل یا ذرات نانوی جدید رشته های دی ان ای داره که به یه داروی ضد سرطان به نام داکسوروبیسین وصل میشه و این ماده رو تنها وقتی آزاد میکنه که در نزدیکی ATP قرار گیرد. این ذرات نانو هم اینکه در دور و بر خود لایه ای از هیالورونیک اسید دارن که میتونه بعضی شکلای جور واجور سلولای سرطانی رو به خود جذب کنه. اینطوری ذرات نانو جذب سلولای سرطانی شده، به درون اون رفته و داروی خود رو رها میکنن.
و اینجوری سلولای سرطانی کشته می شن.
منبع-http://www.iranorthoped.ir/
منبع : hidoctor.ir